Min dixwest ku nivîsa xwe ya yekemîn a li ser NûKurdê li ser mijareke ku dilxweşî û kêfê dide binivîsim, an jî li ser mijareke teknîkî an jî zimanî. Lê di vê geremola ku operasyon û girtin li bin guhên hev dikevin de, tu mijareke din naşê gava xwe ji ya vê mijarê pêştir bavêje.
Nivîsandina li ser geşedanên demên dawî yên li Tirkiye û bakurê Kurdistanê diqewimin de wekî xuya dike ne hêsan e. Em di pêvajoyeke wisa de ne ku mirov hem nikare ji îro ve texmînekê teqez ji bo sibê bike, hem jî dikare bi hezaran texmîn û teoriyan li dû hev rêz bike.
Hema bi kurtî ez jî texmîna xwe ya li ser vê bibêjim û ji bo heta nivîseke din destê xwe ji vê mijarê bişom.
Bi raya min, di van salên destpêka sedsala 21emîn de li Tirkiyeya mîratxura dewleta Osmanî şoreşek pêk tê; şoreşeke îslamî. Şoreşeke ku dixwaze kula heştê û nizanim çend salan ji çavên "yên ne ji xwe" û yên jê re dibin asteng derxe.
Denktaş bi hawara dewletê ve hat
Di roja dawî ya hefteyê de li 16 bajarên Tirkiye û bakurê Kurdistanê polîsên tirk bi ser gelek mal û saziyan ve girt û heta kêliya ku nûçeya mirina serokomarê avakar ê Kibrisa tirkî Rauf Denktaş belav bû, nûçeyên li ser van operasyon û girtinan di çapemeniya tirk a înternetî de jî wekî rûdawa kêliya dawî cî digirt.
Lê piştî mirina Rauf Denktaş, rojeva wan guherî û di hemû nûçe û basan de mijar bû Denktaş. Ji ber ku dewlet piştî hemû operasyonên li dijî kurdan bi zîrekî rojevê diguherîne, hema ramaneke wisa mejiyê min mijûl kir: Gelo mirina Denktaşî plankirî bû?
Henek li aliyekê, ji bo dewletê kew li darê ket û Denktaş bi mirina xwe hawara wan ve hat û rojev guhert.
Mijara ku min dixwest binivîsim
Eger rojev ne operasyon û girtin bûna, min dixwest li ser Vegera Komên Winda yên Amedê binivîsanda, min dixwest çend agahiyên li ser êzîdiyên amedî, ermeniyên amedî, suryaniyên amedî, keldaniyên amedî û cihûyên amedî bi we re parve kiribûya.
Lê bila basa kom û gelên winda yên Amedê sozek be li ser vê rûpelê, û bila bibe deynê stûyê min.
Heta nivîseke din bimînin di xweşiyê de û ji jiyana kurdewar û xeyalkirina azadiyê bêpar nemînin.
Amed Çeko Jiyan
14.01.2012 - Amed
Nivîsandina li ser geşedanên demên dawî yên li Tirkiye û bakurê Kurdistanê diqewimin de wekî xuya dike ne hêsan e. Em di pêvajoyeke wisa de ne ku mirov hem nikare ji îro ve texmînekê teqez ji bo sibê bike, hem jî dikare bi hezaran texmîn û teoriyan li dû hev rêz bike.
Hema bi kurtî ez jî texmîna xwe ya li ser vê bibêjim û ji bo heta nivîseke din destê xwe ji vê mijarê bişom.
Bi raya min, di van salên destpêka sedsala 21emîn de li Tirkiyeya mîratxura dewleta Osmanî şoreşek pêk tê; şoreşeke îslamî. Şoreşeke ku dixwaze kula heştê û nizanim çend salan ji çavên "yên ne ji xwe" û yên jê re dibin asteng derxe.
Denktaş bi hawara dewletê ve hat
Di roja dawî ya hefteyê de li 16 bajarên Tirkiye û bakurê Kurdistanê polîsên tirk bi ser gelek mal û saziyan ve girt û heta kêliya ku nûçeya mirina serokomarê avakar ê Kibrisa tirkî Rauf Denktaş belav bû, nûçeyên li ser van operasyon û girtinan di çapemeniya tirk a înternetî de jî wekî rûdawa kêliya dawî cî digirt.
Lê piştî mirina Rauf Denktaş, rojeva wan guherî û di hemû nûçe û basan de mijar bû Denktaş. Ji ber ku dewlet piştî hemû operasyonên li dijî kurdan bi zîrekî rojevê diguherîne, hema ramaneke wisa mejiyê min mijûl kir: Gelo mirina Denktaşî plankirî bû?
Henek li aliyekê, ji bo dewletê kew li darê ket û Denktaş bi mirina xwe hawara wan ve hat û rojev guhert.
Mijara ku min dixwest binivîsim
Eger rojev ne operasyon û girtin bûna, min dixwest li ser Vegera Komên Winda yên Amedê binivîsanda, min dixwest çend agahiyên li ser êzîdiyên amedî, ermeniyên amedî, suryaniyên amedî, keldaniyên amedî û cihûyên amedî bi we re parve kiribûya.
Lê bila basa kom û gelên winda yên Amedê sozek be li ser vê rûpelê, û bila bibe deynê stûyê min.
Heta nivîseke din bimînin di xweşiyê de û ji jiyana kurdewar û xeyalkirina azadiyê bêpar nemînin.
Amed Çeko Jiyan
14.01.2012 - Amed
No comments:
Post a Comment